komponować

komponować
глаг.
• сгибать
• складывать
• сложить
• создавать
• сочинить
• сочинять
* * *
komponowa|ć
\komponowaćny несов. 1. сочинять;
\komponować operę сочинять (писать) оперу, 2. (układać w całość) компоновать; З. шутл. выдумывать, сочинять, фантазировать
+

3. zmyślać, fantazjować, Ыа-gować

* * *
komponowany несов.
1) сочиня́ть

komponować operę — сочиня́ть (писа́ть) о́перу,

2) (układać w całość) компонова́ть
3) шутл. выду́мывать, сочиня́ть, фантази́ровать
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "komponować" в других словарях:

  • komponować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komponowaćnuję, komponowaćnuje, komponowaćany {{/stl 8}}– skomponować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć dzieło sztuki, zwłaszcza utwór muzyczny :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komponować — ndk IV, komponowaćnuję, komponowaćnujesz, komponowaćnuj, komponowaćwał, komponowaćowany 1. «tworzyć dzieło sztuki, zwłaszcza utwór muzyczny; układać z elementów jakąś całość» Komponować utwór na fortepian. Komponować aplikację z różnokolorowych… …   Słownik języka polskiego

  • dokomponowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dokomponowywaćowuję, dokomponowywaćowuje, dokomponowywaćany {{/stl 8}}– dokomponować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dokomponowywaćnuję, dokomponowywaćnuje, dokomponowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} komponować coś, co ma… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • improwizować — ndk IV, improwizowaćzuję, improwizowaćzujesz, improwizowaćzuj, improwizowaćował, improwizowaćowany 1. «komponować utwór muzyczny lub literacki i od razu go wykonywać; wygłaszać coś (np. mowę), nie przygotowawszy się przedtem» Improwizować… …   Słownik języka polskiego

  • kadrować — ndk IV, kadrowaćruję, kadrowaćrujesz, kadrowaćruj, kadrowaćował, kadrowaćowany film. «robić kadry zdjęcia fotograficzne stanowiące część składową taśmy filmowej; komponować plastycznie obraz filmowy» …   Słownik języka polskiego

  • komponowanie — n I rzecz. od komponować …   Słownik języka polskiego

  • kwartet — m IV, D. u, Ms. kwartetecie; lm M. y 1. muz. «utwór muzyczny skomponowany na cztery głosy lub instrumenty» Kwartet instrumentalny, wokalny. Grać, komponować kwartety. ◊ Kwartet fortepianowy «utwór na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę;… …   Słownik języka polskiego

  • menuet — m IV, DB. a, Ms. menuetecie; lm M. y «taniec salonowy pochodzenia francuskiego, w takcie 3/4, powolny, lekki, pełen elegancji; muzyka do tego tańca, często stylizowana i stanowiąca część symfonii, suity lub sonaty» Tańczyć, grać menueta.… …   Słownik języka polskiego

  • modelować — ndk IV, modelowaćluję, modelowaćlujesz, modelowaćluj, modelowaćował, modelowaćowany 1. «formować coś z materiału plastycznego, np. wyrabiać naczynia z gliny; nadawać czemuś formę odpowiadającą danemu wzorowi, np. upinać tkaninę według… …   Słownik języka polskiego

  • muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… …   Słownik języka polskiego

  • pieśń — ż V, DCWMs. pieśńśni; lm MD. pieśńśni 1. «krótki utwór wokalny do tekstu poetyckiego, przeznaczony do wykonania solowego lub zespołowego (chóralnego), zwykle z akompaniamentem» Smutne, tęskne, rzewne, wesołe pieśni. Pieśń narodowa, ludowa. Pieśń… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»